پاسخ درباره آیا پرداخت خمس، می‌تواند یکی از راه‌های برقراری پیوند با اهل‌بیت(ع) باشد؟

-مقصود از آل محمّد((صلي الله عليه وآله)) چه كساني هستند؟
آيا حضرت علي((عليه السلام)) هم جزء آل محمّد است؟
آيا مقصود از آل محمّد((صلي الله عليه وآله)) فقط ائمه معصومين((عليهم السلام)) هستند؟
(0)

-با توجه به اينكه نزديك ضريح مطهر شلوغ است .و از طرفي فشار جمعيت هم زياد مي باشد .حال آيا مي شود حا جتها يمان را از راه دور بطلبيم؟لطفا در خصوص نحوه زيارت واقعي توضيح دهيد.؟(0)

-چرا امام حسين ( ع ) با اينكه مي دانست مردم كوفه پيمان مي شكنند به آن سرزمين رفت ؟(0)

-چرا امام حسين (ع) بااينكه اگر اراده آب مي كردند برايشان مهيا مي شد ولي بچه ها همگي تشنه بودند وبه شهادت رسيدند؟(0)

-گر امام حسين (ع) مي خواست تمام لشكر دشمن را درهم مي كوبيدند ولي چرا اين اقدام را نكردند؟(0)

-آيا دليل زنده بودن قيام وحركت اباعبدالله (ع) برگزيده شدن ايشان از طرف خداوند است يا صرفاً ايشان در مكتب شيعه داراي قرب است؟(0)

-اگر از معجزات يا زنده بودن قيام ايشان در ساير اديان سندي هست بيان فرماييد؟(0)

-اساساً چه نوع بدعتهايي در دين ايجاد شده بود كه باعث شد امام حسين (ع) حتي جان شريف خود را فدا نمايد وخانواده اش به اسارت بورد ؟ لطفاً توضيح دهيد.(0)

-درسيكه قضيه عاشورا به ما مي آموزد چسيت ؟(0)

داغترین ها

-آل عبا چه كساني هستند؟
(0)

-چرا امام حسين ( ع ) با اينكه مي دانست مردم كوفه پيمان مي شكنند به آن سرزمين رفت ؟(0)

-گر امام حسين (ع) مي خواست تمام لشكر دشمن را درهم مي كوبيدند ولي چرا اين اقدام را نكردند؟(0)

-اگر از معجزات يا زنده بودن قيام ايشان در ساير اديان سندي هست بيان فرماييد؟(0)

-درسيكه قضيه عاشورا به ما مي آموزد چسيت ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:55524 چهارشنبه 22 فروردين 1397 آمار بازدید:3900

گنجینه پرسمان » اهل بيت
گنجینه پرسمان » قرآن

پاسخ درباره آیا پرداخت خمس، می‌تواند یکی از راه‌های برقراری پیوند با اهل‌بیت(ع) باشد؟

پرسش :

آیا پرداخت خمس، می‌تواند یکی از راه‌های برقراری پیوند با اهل‌بیت(ع) باشد؟

پاسخ:

لزوم برقراری پیوند با آنچه خدا بدان دستور داده از توصیه‌های قرآن کریم است:

«الَّذِینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ»؛[1] «و آنان که آنچه را خدا به پیوستنش فرمان داده می‌پیوندند و از پروردگارشان می‌ترسند و از سختى حساب بیم دارند».

یکی از تفاسیر روشن برای این آیه صله رحم است؛ یعنی اهمیت دادن به پیوندهای خانوادگی و عدم گسستن آن، همان‌طور که این معنا در برخی از روایات بدان اشاره شده است، امام صادق(ع) در ذیل این آیه شریفه فرموده‌اند: «نیکی به والدین و صله رحم دو چیزی است که حساب روز قیامت را برای انسان آسان می‌کند»، سپس این آیه را تلاوت فرمودند.[2]

اما در یک معنای گسترده‌تر این صله و پیوند به ارتباط با پیامبر(ص) و آل ایشان نیز تعبیر شده است.[3]

واضح است که چنین پیوندی شامل هر گونه ارتباط و دوستی و مودت خواهد بود که می‌توان مصادیق متعددی برای آن بیان کرد. برقراری پیوند مالی با اهل‌بیت(ع) و پرداخت اموالی که خداوند فرمان به پرداخت آن به امامان معصوم(ع) داده است،[4] نیز مصداقی از مصادیق پیوند و ارتباط با آن پیشوایان می‌باشد.

در همین راستا، یکی از بارزترین حقوقی که اهل‌بیت(ع) دارند، پرداخت خمس به آنها است که در جای خود بدان پرداخته شده است.[5] اما همان‌طور که بیان شد با توجه به این‌که صله و پیوند در قرآن کریم به صورت مطلق ذکر شده است، علاوه بر مصادیق غیر مالی و نیز علاوه بر خمس واجب، شامل هر پیوند مالی دیگر نیز خواهد شد و این پیوند مالی نیز تنها با پرداخت مستقیم به اموال به آن حضرات به دست نمی‌آید، بلکه به عنوان نمونه، کمک به شیعیان فقیر نیز موجب رضایت خاطر معصومان(ع) خواهد بود. چنان‌که امام صادق(ع) فرمود: «صله دادن از اموال خود به آل محمّد را فرو مگذارید، هر کس توان مالی دارد به قدر دارایی‌اش [صله دهد] و کسی که فقیر است به فراخور فقر و نداری‌اش. هر که می‌خواهد خداوند مهم‌ترین حاجت‌هایى را که از خدا می‌خواهد برآورده سازد، از مال خود آنچه را بیشتر از همه مورد نیاز او است به آل محمّد و شیعیان آنان صله دهد».[6]

[1]. رعد، 21.

[2]. عیاشى، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ج ‏2، ص 208، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول‏، 1380ق.

[3]. همان.

[4]. انفال، 41.

[5]. نک: «دلیل وجوب خمس و مصرف آن»، 898؛ «منابع ادله وجوب خمس»، 5535.

[6]. طبرى آملى، عماد الدین أبی جعفر محمد بن أبی القاسم،‏ بشارة المصطفى لشیعة المرتضى، ج ‏2، ص 6، نجف، المکتبة الحیدریة، چاپ دوم‏، 1383ق.